vrijdag 26 september 2014

Mabon 2014

 Mabon is alweer voorbij. Dit is ook weer een van de sabbats waar ik het persoonlijk soms wat moeite mee heb. Ik hou van de oogstfeesten, begrijp me niet verkeerd, maar mabon is er eentje die ik niet altijd groots vier.



Zelf vergelijk ik Mabon met het Amerikaanse Thanksgiving. Dit is namelijk een feest van dankbaarheid. Dankbaarheid voor wat we mogen oogsten, dankbaarheid voor diegene die naast ons staan en dankbaarheid voor het leven. Dit is te uiten in een etentje met de mensen waarvan je houdt. En dat heb ik dan ook gedaan. Door omstandigheden werd het een uitgebreid menu voor mij en mijn vriend. Maar we hebben er van genoten, van het eten en van het samenzijn. Uiteindelijk is er niets beter dan je eigen gezin, in dit geval wij en de konijntjes.

Daarnaast is dit een feest waar je terug kijkt op je doelen die je gesteld hebt. Dus ik heb al mijn doelen eens bekeken en dan ook maar meteen neer geschreven in welke mate die behaald zijn. En de manier waarop sommige doelen in eerste instantie zijn beschreven kan ik nu ook achterhalen waarom ze wel of niet behaald zijn. En natuurlijk kwamen er ook al nieuwe doelen naar boven drijven. Zo zal ik verder werken met het tarot, en staan er nog een paar kleine projectjes klaar om uitgewerkt te worden voor het Samhain is. Tegen dan hoop ik de laatste doelen behaald te hebben en de nieuwe op papier te zetten.

Verder heb ik voor mabon lange wandelingen gemaakt deze week. Door het heksenbos (zo heet het bos hier achter mijn huis, hoe gaaf is dat!) en door de moestuinen. En wat mij vooral in de moestuinen opviel is dat de oogst vroeg is dit jaar. En ik liep er maar over te denken hoe het kan dat de  pompoenen al rijp zijn. En tijdens een uitstap naar de kust werd het me duidelijk. Door de warme winter van verleden jaar zijn alle planten bijna een maand eerder begonnen met groeien en bloeien. Daarmee zijn de meeste vruchtdragende planten al klaar met hun vruchten. Wat is de natuur toch wonderlijk soms. :)

En zo heb ik mijn Mabon doorgebracht. Niet chique, maar lekker rustig als een mini-vakantie :)

woensdag 24 september 2014

Chakrawerk

Al vanaf het begin van mijn spirituele verdieping ben ik gek op chakra's. Ze belichamen de belangrijkste aspecten van het leven. En ze zijn ook nog eens makkelijk te vinden voor een beginner ook nog! Maar na jaren van de algemene lijstjes, correspondenties en uitspraken van anderen ga ik op zoek naar mijn chakra's. Hoe uiten ze zich? Hoe gedraag ik me wanneer en waarom? Wat zijn mijn eigen knelpunten? Straffe kost, maar zeker de moeite waard!

Vandaag ben ik maar begonnen met het eerste chakra: Het wortelchakra. Dit bevindt zich onderaan je rug, daar waar je stuitje zit. De kleur is rood of zwart, afhankelijk van je bron. Maar naast het geaard zijn en wat doet het wortelchakra met je? 

Om te beginnen is er het rood. Rood in mijn leven? Ruim aanwezig, mijn haar is jaren rood geweest, ik draag regelmatig rode kleding en mijn nieuwste invloed is de Rode Tent. Dus daarmee kom ik niet verder. Ik ben niet bang voor rood of om ergens uit te spatten wat mijn uiterlijk betreft. Maar angst is een raar iets en angst is een van de grote thema's van het wortelchakra.

Angst. We zijn allemaal wel ergens bang voor. Ik ben doodsbenauwd voor spinnen. En voor het na het donker nog buiten komen. En voor spijt. Oh wat ben ik bang voor spijt. Daarom duurt het soms tot net voor de uiterlijke deadline voor ik een antwoord klaar heb. Ik kan lang dralen over keuzes en beslissingen. Een van mijn persoonlijke tekortkomingen. Maar angst komt bij de beste gezinnen voor, iedereen is ergens bang voor: een monster uit het verleden, een keuze met een verkeerde afloop, het verliezen van een geliefde. Er bestaan zoveel angsten, en allemaal even schokkend. Maar door ze onder woorden te brengen komen we ze onder ogen. En zo leren we om te gaan met angst.

Andere thema's van het wortelchakra zijn zelfbeeld en materiële verlangens. Oeh zelfbeeld... Dat is een zware, mogen we erover praten of toch niet? Hoe kijken we naar onszelf? En belangrijker: in welke mate staven we ons aan de buitenwereld voor ons zelfbeeld? Mijn zelfbeeld is groeiende, niet volledig compleet, maar zich volledig bewust van alle foutjes en zelfs sommige toppunten. Een werkpuntje. 

En dan is er nog dat materieel verlangen. In welke mate zijn we op zoek naar materiële zekerheid of naar materiële extra's? Of wil je juist geen materiële zekerheid en leef je van de wind en de liefde? Dit zijn drie verschillende stadia, en we kennen allemaal mensen met de verschillende materiële verlangen, is het niet?

Interessant gedachtevoer vind ik... En ik denk er nog heel even over na voorlopig :) 

maandag 22 september 2014

Een Gesprek Met een Jehova

Ding Dong.... De lang verwachtte deurbel ging op zaterdagochtend. Ik doe mijn deur open en daar staat hij hoor. Net in pak, folder bij de hand: Mijn  Jehova getuige. Oh maandenlang heb ik gewacht tot er eentje aan mijn deur stond, allemaal gemene, snuggere en bijdehante openingszinnen te broeden. Maar toen hij er stond kon ik het niet, het was zo een vriendelijke man.

Dus van het een kwam het ander... En we hadden zowaar een echt gesprek. En wat een opluchting was er van zijn gezicht af te lezen. Dit was misschien het enige echte gesprek dat hij had die ochtend. We hadden het over God, en hoe deze voor ieder verschillend verschijnt. De man die ik voor me had had zowaar respect en een open mind voor anders gelovigen. Iets wat ik niet eerder had ervaren.

Voor een keer had ik er geen probleem mee om openlijk face to face te vertellen waar ik nu voor sta. Dat goddelijkheid iets is dat zich in 2 verdeelt, dat ik niet geloof dat een enkele man iets voort kan brengen, en ook geen vrouw in haar uppie. Maar het gaat verder. We hadden het over de toestand op deze aarde (zijn onderwerp) en oplossingen. We hadden het over de universele wetten. e hadden het over het leven. En we hadden het over de natuur.

Wat mij vooral opviel was zijn geschoktheid dat ik met hem kon praten. Maar tegelijk was hij blij en ik zag hem opleven voor mijn ogen. En hoewel ik niet zo gek was op de manier waarop hij zijn boek naar boven haalde, hij kon het mooi uitleggen. En hoewel ik zaken aanhaalde waar hij nog niet van op de hoogte was, begreep hij wat ik probeerde duidelijk te maken. Hij merkte dat alles waarmee hij aankwam ik er op zijn minst al eens een gedachte aan had gegeven.

De volgende keer als hij voor mijn deur staat krijgt hij een kop koffie van me. Dit gesprek heeft me deugd gedaan, soms moeten we ons openstellen voor de ander, respect tonen en luisteren. Zodra hij weer aan mijn deur staat ben ik er alvast klaar voor!

vrijdag 19 september 2014

I Love Tarot

Zo de grote arcana is af.... Gek eigenlijk. Het begon in oktober vorig jaar en dit deel van het tarot zit er nu op. Ik speel nog even met het plan voor het kleine arcana. Het moet duidelijk zijn waar dit deck voor bedoeld is, maar waar is het voor bedoelt?

Eigenlijk begon ik hiermee om de tarot te leren kennen, en een jaar later ben ik gek van het tarot! Oh ik ben gewoon verliefde geworden op het systeem, de kleuren en de symboliek! Mijn decks, ja inmiddels zijn het decks geworden, liggen dag en nacht op mijn altaar. Ik mag er graag een kaart uit trekken en naar kijken, ophalen wat het verhaal is achter de kaart en genieten van de afbeelding. Soms blijf ik een hele dag tot zelfs week over een kaart nadenken, mediteren en lezen. Vooral veel lezen kwam naar voren in de afgelopen maanden.

Dus waar is mijn persoonlijk deck voor bedoelt? Het is een deck dat mij vertegenwoordigt, daarom mag het af en toe veranderen. Het is een deck dat eigendom is van een vrouw, stevig in haar schoenen, dapper genoeg om haar eigen woorden te uiten. Dit deck vertegenwoordigt haar denkwijze, haar begrip van de kaarten. Dit zal een meditatief deck worden, een deck gemaakt om stof te geven om over na te denken en te praten. Vooral het veranderende aspect spreekt me hier aan, de kans om telkens nieuwe betekenissen te zoeken en vinden achter een bepaalde kaart. Dit is wat mij (nu) aantrekt in het tarot, en hiervoor in hekserij. De eeuwige verandering en mogelijkheid om telkens bij te leren en te groeien.

Daarom zal het kleine arcana afwijken van het grote arcana. Fors afwijken. Van wat ik tot nu toe gelezen heb over het kleine arcana zijn dit gevoelens, situaties en gedachtes. Maar geen patronen of archetypen meer zoals we bij het grote arcana aantreffen.

Ach jullie zullen vanzelf zien hoe ik de kaarten stuk voor stuk ga aanpakken :)

Hier alvast mijn basis voor elk element:


Achtergrond Zwaarden

Achtergrond Staven

Achtergrond Bekers
Achtergrond Pentakels



zondag 7 september 2014

Mabon

Het is tijd voor Mabon! En hoe merken we dat? Nou de bomen beginnen al te verkleuren, de blaadjes dan hè. Overal vliegen de noten en zaden me om de oren, hier in de buurt vooral hazelnoten en eikels. En er hangt iets in de lucht... Geen luchtje, geen smog maar het gevoel dat de herfst in aantocht is. Er hangt een gevoel van water in de lucht misschien.


Dit is het tweede oogstfeest en je kan niet om de oogst heen. Bij de moestuinen hier in de buurt zie ik alles rijpen, geoogst worden en er zijn nog best veel feestjes waar al dit verse eten centraal staan. Op de velden is de maïs bijna rijp genoeg om geoogst te worden. Onze konijnen smullen er alvast van ;) Ook mijn eigen maïs ligt alweer op het altaar. Ik hou ervan om elk jaar een nieuwe kolf te zoeken en op mijn altaar te leggen. Oh en binnenkort zijn de pompoenen rijp! Jammie! Oh ik hou van pompoensoep, salades met pompoen, oh en dan heb ik het nog niet over de pasta's die ontstaan in onze keuken!

En het lijkt haast wel of we in heksenland drukker zijn dan gewoonlijk. Nu het buiten koeler wordt trekken we naar binnen, fysiek en mentaal. Veel workshops en cursussen beginnen weer en Book of Shodows' worden weer opgegraven en afgestoft. Er is iets met de herfst en met mabon dat ons weer spiritueler lijkt te maken. Gek hè? Ik vond het al sowieso opvallend dat er zoveel mensen dit herkennen. Op YouTube en Facebook kwam ik verschillende mensen tegen die dit aangeven, of ik zie het bij anderen gebeuren. Zelf heb ik al weer een tijdje geleden lijstjes opgemaakt met onderwerpen die deze winter hun weg zullen vinden in mijn  eigen boeken en onderwerpen waarin ik me wil verdiepen.


Dit jaar zal mijn mabon sober zijn, feestelijk maar met weinig magie en ritueel. Er zal uitbundig gekookt worden, maar echt uitbundig! Oh ik hou van allemaal kleine gerechtjes uitgestald op de tafel. En ik zal even stilstaan bij de zaken die ik geoogst heb, en waar ik dankbaar voor ben. Het zal dus een simpele viering worden. Oh en ik heb een wandeling gepland. Op Pinterest heb ik al enkele leuke ideetjes gevonden voor het dankbaarheidsdeel, maar het zal nog even zien worden welke het zal worden!

Alvast een prachtig Mabon gewenst!



dinsdag 2 september 2014

Book of Shadows

Wow dit is het onderwerp waar ik zoveel van hou. Maar misschien wel omdat je er zoveel mee kunt doen. En nu zit ik hier en het onderwerp staart me al even aan en wat moet ik er nu toch mee doen? 

In het verleden heb ik heel veel lijstjes gehad met wat er allemaal in een BoS zou moeten/kunnen staan. En ik heb lang gewerkt tot alle puntjes afgetekend konden worden, en dan nog was ik niet tevreden. Een dikke map vol waarin met bladeren geschoven werd, tabbladen van naam veranderden en het moeilijk was om een volgorde te hebben die werkte voor mij. Maar op de dag van vandaag ben ik best tevreden met wat ik nu aan boeken heb om kennis en ervaringen op te slaan.


Ik heb op dit moment één grote map, voorzien van een stoffen hoes. Hierin sla ik alle informatie in op, verslagen van rituelen en bepaalde artikelen die ik zelf geschreven heb of gevonden heb. Alles wat ik niet zelf geschreven heb bevat een bronvermelding. Iets wat ik vroeger niet altijd deed en nu betreur, dus een tip voor iedereen!  In de loop der jaren heeft veel informatie plaats gemaakt voor eigen ervaringen en eigenlijk kijk ik nu nog zelden in... 


En dan het boek waar ik het meest aan heb. Het heksendagboek, officieel een book of mirrors, maar voor mij gewoon mijn boekje. Hierin schrijf ik wekelijks mijn ideeën, belevenissen en interessante gedachtegangen. Dit is het boek waar ik waarde aan hecht. Neem me mijn boeken af, geen probleem, pak mijn dikke map, geen probleem. Maar het heksendagboek helpt me om een overzicht te krijgen in mijn geloof, in mezelf en in het leven.


En dat is misschien waaraan ik me de laatste tijd stoor als ik op YouTube kijk of blogs door struin, altijd op zoek naar nieuwe ideetjes, theorieën of hulpmiddelen. Het feit dat de meeste Book of shadows gekopieerd zijn, van covens, van het internet of gewoon klakkeloos overgeschreven uit boeken. Aan het einde van het overschrijven van een recept voor wierook heb je niets bijgeleerd, je weet niet hoe het zal ruiken of waar je op moet oefenen voor je de techniek beheerst.

Het heksendagboek wordt gevuld met experimenten, uitkomsten van rituelen en periodes waarin je je kut voelt maar je toch weer uit weet te redden. Aan het einde van een pad zou je moeten kunnen aantonen waar je je nu eigenlijk mee bezig hebt gehouden al die jaren. Waar je de fout in ging bij rituelen, hoeveel wierook je kan branden tot de woonkamer blauw staat en wat voor jou nu precies geloof inhoudt.  

Wat heb je eigenlijk aan dat verzamelen van informatie? Je gebruikt lang niet alles, je leert er niemand anders iets mee want zij hebben de toegang tot dezelfde boeken en websites. Maar verhalen over hoe je tegengehouden werd door de boswachter omdat je je athame open en bloot in je handen droeg, daar zit humor en een les in. iets ervaren brengt zoveel meer met zich mee dan een gelezen les. Als ik had willen overschrijven was ik het klooster in gegaan om de bijbel over te schrijven...


Dus laten we stoppen met het kopiëren van andermans werk en zelf beginnen te ontdekken, te werken aan connectie met de natuur, met god, met godin en vooral onszelf. Ik zeg lang leve het (heksen-)dagboek!