donderdag 29 mei 2014

Tarot XVI - Toren

Het is zover! Ik ben aangekomen aan de toren! Ik heb tot nu toe geen (goede) ervaringen met de toren. De kaart kwam wel eens naar voren in een boek dat ik ooit gelezen heb van Joanne Harris, maar dat was toch wel.

Op de kaart uit het Native American tarot zie ik een hoge rotsformatie waarvan 2 mensen vallen. Op de voorgrond zie ik 2 mannen zitten met maskers op. Alsof ze iets beramen onder hun tweeën. Ook zie ik naast de rotsformatie een man staan met een schup. Het lijkt alsof hij goud zoekt vanwege de glinsteringen voor zijn voeten.



Hier zie je de kaart uit het Rider Waite deck. Hier ook zie ik een toren met twee vallende mensen. Ook zie ik links onder een man met een zeis, de dood lijkt het. De toren wordt geraakt door een bliksemschicht en er valt een kroon of koepel van de toren af. De kaart zelf lijkt zich in de nacht af te spelen en met slecht weer. Ergens doet deze toren me denken aan die van Babel, gebouwd door de mens in een poging zich tot god in de hemel te kunnen wenden. God zag deze daad van grootmoedigheid en sloopte de toren, en gaf de mens verschillende talen zodat ze niet meer met elkaar konden overleggen.

Theorie
De theorie doet mij ook denken aan het babelverhaal. De toren is een symbool van plotse veranderingen. Als jij je veilig voelt in je eigen opgetrokken toren zonder deuren om open te doen voor de buitenwereld, kan het zomaar zijn dat er iets gebeurt waardoor je uit je toren wordt geslingerd. 

De toren is opgetrokken uit grijze steen. Die kleur komt voort uit de zegewagen (7 = 1+ 6). Dus waar de trots doorslaat in ijdelheid, brengt dit mensen ten val. Net als bij Babel. De toren is aards, rots vast en materieel. De kroon bovenop de toren verwijst hier ook naar. Een kroon is een overduidelijk symbool van rijkdom, van verworven macht. Moet die toonbaarheid zo duidelijk zijn? Waar is bescheidenheid gebleven? Het is nog zo slecht niet om je te herinneren waaraan je die te danken hebt, je verworven plaats, in plaats van dat je rond loopt te pronken als een pauw.

De ramen in de toren staan maar aan 1 van de 4 zijden. Dit kan slaan op een onwetendheid of een doorgeslagen visie. Men neemt niet de moeite om een situatie langs alle kanten te bekijken. Het is dan ook mogelijk dat de uitzichtloosheid van een situatie ontstaat doordat je de zaken maar van één kant bekijkt.

De bliksemschicht staat voor dat plotse, de hevigheid waarmee de verandering plaatsvindt. Dit kan komen door een laatste woord van iemand, de laatste druppel waardoor een emmer verloopt. Sommige veranderingen komen gewoon plots nadat ze al een hele tijd lopen aan te slepen. Je hoeft hiervoor niet bang te zijn, veranderingen zijn gezond en houdt ons alert en dankbaar voor wat we hebben.

Er vallen een deel vonken naar beneden. Deze vonken hebben allemaal dezelfde vorm, die vande hebreeuwse letter joed. Dit is de beginletter van de naam van God. Ze staan symbool van de liefde van god voor de mens. Zie je hoe de vonkjes de mensen bijna omvatten? Ook tijdens veranderingen kunnen we bij onze dierbaren terecht. Er is altijd iemand om bij uit te huilen, mee te praten en liefde aan te geven en te ontvangen.


Ik vind het een prachtige kaart, vol symboliek. Ik ben benieuwd wat het creatieve deel van mijn brein hiermee kan doen!


23-6-2014: Na lang na te denken heb ik het volgende gevonden. Mijn Toren is de Echtscheiding geworden. Dit kan ook opgevat worden als het einde van de relatie. Het maakt niet uit hoe, maar zodra een relatie over is heeft de mens tijd nodig om zichzelf weer bij elkaar te rapen en zichzelf te worden. Dus daarmee de volgende kaart :D



Geen opmerkingen:

Een reactie posten