dinsdag 1 juli 2014

Dualiteit in geloof

Wat ik zo leuk vind aan het internet is de verschillende ideeën die je hoort en leest. En ik spendeer veel tijd op het internet voor deze ideeën. En terwijl ik vaak wat rond struin kom ik vaak tot de meest rare eigen ideeën. Zo keek ik net een filmpje van iemand die haar geloof uitlegt. Hartstikke interessant natuurlijk, want wie heeft daar nu geen moeite mee? Maar plots terwijl ik aan het luisteren en kijken ben schiet het me te binnen! Dus vandaag een poging van de uitleg van mijn geloof.

Heel droog gezegd geloof ik in maar in één zaak, dualiteit. Dit zorgt ervoor dat het leven mogelijk is, dat magie mogelijk is en dat het mogelijk is iets te veranderen in je leven. Maar  hoe leg je dat uit? Voor veel mensen is dit moeilijk te bevatten. Dus ik probeer het altijd iets wetenschappelijker uit te leggen.

In Zwitserland ligt het CERN, een hartstikke wetenschappelijk onderzoekscentrum. Voor sommigen komt het bekend voor uit de populaire boeken van Dan Brown. Wel dit onderzoekscentrum voert verschillende onderzoeken, de meeste zijn zelfs leidinggevend voor de rest van de wereld. Ook wordt er onderzoek gedaan naar antimaterie. Dit is de tegenhanger van materie en zorgt ervoor dat materie bestaat dor zelf te bestaan. Het is iets bijna ongrijpbaars en komt enkel voor in de ruimte. Het wordt wel door het CERN aangemaakt door met hun deeltjesversneller te werken. Zo maken zij de oerknal na, en bij dat moment waarop niets iets wordt komt antimaterie vrij. Heel ingewikkeld allemaal. Maar ook inspirerend en verbazingwekkend. Het geeft weer dat alles, maar werkelijk alles uit 2 kanten bestaat. Wat voor mij persoonlijk, en ik zeg duidelijk voor mij persoonlijk, aangeeft dat alles 2 kanten heeft. 

Dus hoe leg ik de rest van mijn geloof hiermee uit? Een ander groot deel van mijn geloof is reïncarnatie, levenslessen en voorgaande levens. Wel als het leven mogelijk is door de antimaterie en dualiteit, dan heeft het leven zelf ook een andere kant. De biologie leert ons wat een levend wezen is, een hoop cellen die op hun beurt bestaan uit atomen. In de natuur wordt er niets weggegooid, niets! Als een hoop cellen komt te overlijden dan zorgt de natuur ervoor dat die atomen hergebruikt worden. Maar wat opvallend is, gewoon opvallend, is de 21 gram die de mens verliest na de dood. Ik kan mezelf dan ook niet voorstellen dat de mens leeft om te leven, de ervaringen die we opdoen, de lessen die we leren en de lessen die we niet leren. Wat heeft dat voor een nut? En met die redenen denk ik dat reïncarnatie mogelijk is, dat de ervaringen niet worden weggegooid, de lessen niet vergeten. Zou het niet zonde zijn als alles voor niets is geweest? 

En dat is de dualiteit meteen in mijn geloof. Het combineren van geloof en wetenschap. Niet altijd de meest simpele opdracht. Ach ja, hiermee dus een kleine kijk in de denkwijze van dit heksje :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten