Hier is Mirth and Reverence en haar onderwerp: Lammas!
Ze spreekt over de relatie tussen god en godin en hoe de godin de god de keuze geeft: bij haar te blijven en sterven of vertrekken. Ook zegt ze dat het een actieve keuze is van de god om voor haar te kiezen en zo zijn einde vast te stellen. Hij kiest voor haar ook al is dit niet de meest voordelige keuze voor hemzelf. De godin moet daarna leidend toezien op zijn aftakeling en dood en treurt hierom.
Nu heb ik laatst ook De Wolfsvrouw Vertelt van C. Estés gelezen. Zij vertelt hierin over het Leven/dood/leven-concept in relaties en de menselijke psyche. Dit houdt vooral in dat je moet geleden hebben, angst kennen en alle lelijke kanten moet omarmen vooraleer je iemand ten volle kan beminnen en liefhebben.
In haar uitleg heeft Mirth and Reverence het wel over een andere manier van relatie, maar toch zie ik de gelijkenissen. De relatie tussen god en godin kan enkel plaatsvinden als de god sterft om later als herboren zich weer aan haar zijde te voegen. Mijn vraag is dan ook of het wel een bewuste keuze is die de god maakt. Wat als hij aangetrokken wordt door de godin en haar kracht? Is het die aantrekking die onweerstaanbaar is en waaraan hij niet kan ontkomen? Ook al krijgt hij te weten dat hij moet sterven, toch zal hij voor haar en deze relatie kiezen. Hij kiest voor haar voor zolang hij nog heeft. Dit moet een beangstigend idee zijn als hij zijn keuze maakt, hij zal eraan proberen te ontvluchten en al zijn kracht geven om tot een vrucht te komen. En in zijn vlucht leert hij van haar houden zoals het bedoelt is en zal hij haar liefhebben zoals het allemaal bedoelt is. Zo lief dat hij eraan sterft, maar met de belofte om in het voorjaar terg te komen en haar opnieuw te leren kennen, beminnen en liefhebben.
Het was iets wat opeens in mijn hoofd opkwam. Een idee, een theorie, een manier van kijken naar het jaar en de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten